Gazeteci Aziz Karaaziz, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin 40. kuruluş yıl dönümünü köşesine taşıdı.
Henüz 11 yaşında bir çocukken tanıştığım “Cumhuriyet” 40 yaşına ulaşmış.
O yıllardan aklıma kalan yegane şey “Cumhuriyet ilan edilecek” sözünün etrafımdaki büyüklerimde yarattığı heyecandır. Gerçekten de o günler çok büyük bir heyecan ve coşku dalgası şeklinde yaşanmıştı.
Aradan geçen 40 yılda o ilk günkü heyecanı koruyamadık.
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti de 40’ıncı yaşına gereken donanımla giremedi.
Güncel hayatta yaşadığımız sorunlarımızı bir türlü çözemedik.
Sorun çözümü konusunda hem fikir olabildik ama gel gör ki, tek vücut olamadık ve icraata geçemedik.
Sadece konuştuk. Çoğu zaman da düşünmeden, kafa yormadan yaptık bunu.
40 yıl önce bir çocuk doğdu. O çocuğu hepimiz çok sevdik.
Kimimiz bunu itiraf etmese de, o çocuğu hepimiz bağrımıza bastık.
Çünkü o bizimdi.
Üvey evlat gibi göstermeye çalışanlara inat, onu sevmeye devam edeceğiz.
Hüseyin Nihal Atsız’ın dizelerinde anlattığı gibi;
“Anlatması imkansız olan öyle bir an ki,
Hülyadaki ses varlığının gayesi sanki…
Bak emrediyor:Daldığın alemden uyan ki,
Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın…..”
Nihal Atsız
Ülkesini herkes sever, öyle şekilde ya da böyle şekilde.
Adı her ne olursa olsun, mutlaka seveceğiz…
Bu bugünden olsun.
Cumhuriyetimiz kutlu olsun…
Çok Yaşa KKTC…
